Aanvoerder van een nieuwe generatie DIY-pop op tour met nieuw materiaal.
Prince kennen we allemaal wel. Mac DeMarco is zo langzaamaan ook wel een wereldster te noemen. Maar een nieuwe naam onder de categorie ‘artiesten die alles zelf doen’ is Gus Dapperton. Hij is pas twintig, maar produceerde op de middelbare school al voor lokale rappers, viel in de prijzen bij songwrite-competities en viel al snel op bij de grote labels. De afgelopen jaren brengt hij door jaren zestig gitaren en jaren tachtig wave geïnspireerde hits uit, die hij schreef, speelde en produceerde. Dit jaar kwam zijn debuutalbum Where Polly People Go To Read uit, waarop Gus’ typerende gebrul de slackerpop extra leven inblaast.
Je zou kunnen zeggen dat er een wederopstanding van bekoelde funk gaande is. Van de gladgestreken lo-fi-disco van Unknown Mortal Orchestra, tot de glijdende composities van Blood Orange: de groove wint aan populariteit. Maar tussen al die gevestigde namen stond eind 2018 plots, ergens tussen Vondel en Rembrandt, het Amsterdamse City Park op: een samenwerking tussen performer/producer Saux en tekenaar Jiye Kim, die samen tussen de stadsdrukte een ontspannende, serene mix van indie, electro, funk en R&B maken. De eerste EP channelt universele stadsparksferen in vier sterke subtiele songs en ving zo aandacht in de grote playlists. Begin dit jaar verschenen twee singles (Nights Never End en Symbolic Love) die productioneel en muzikaal nog een trapje hoger gaan. Met City Park heb je een van de beter bewaarde geheimen van dit land te pakken.
Pin only
If merch, cash only
