Perfecte, bruisende psych-pop met moderne noir-nuances.
The Limiñanas, een idee van Lio en Marie Limiñana, begonnen in 2009 als een thuisstudio project, waarbij ze geïnspireerd werden door de LP’s van John Barry en Ennio Morricone, boeken over architectuur uit de Victoriaanse tijdperk, de film noir en de Zuid-Franse zon.
De bejubelde gelijknamige debuut LP uit 2010 hintte naar artiesten als Serge Gainsbourg, Beck en Stereolab, met hier en daar een gitaaruitbarsting. Het album “Crystal Anis” daarentegen reikt uit naar nieuwe gebieden, waar bijvoorbeeld een vluchtige blik wordt geworpen naar de moderne Franse underground. Betoverende en vaag-verlichte atmosferen waar de lang verdwaalde geluiden uit Andy Warhol’s Factory worden gemengd met de moderne noir nuances. Tel dit op met de invloeden van Phil Spector en The Velvet Underground en dan is het resultaat de perfecte en opbruisende psych-pop van The Limiñanas. Op 18 november zal hun nieuwe album uitgebracht worden, getiteld Costa Blanca. Daarvan is My Black Sabbath hun eerste single.
Oyama is een eigenaardig bandje. Met ‘sleeping’ als hun voornamelijke bezigheid en ‘zzzz’ als beschrijving voor hun muziek, zou je denken dat er betere manieren zijn om mensen te overtuigen van jouw muziek. Maar schijn bedriegt, heeft deze 5-koppige formatie uit IJsland bewezen. Op het Iceland Airwaves festival waren zij de meest besproken band, waar zij iedere dag van het festival een optreden hebben gegeven. Hun muziek kan omschreven worden als een verzachtende vorm van shoegaze en punk, met een dromerige twist. Misschien verklaart dat waarom ze van slapen houden.
Entree is gratis voor Subbacultcha! leden.
