LET OP: Voor studenten, U-pas- en CJP-pashouders kost een ticket 14,- Deze tickets zijn alleen aan de deur te koop
Rumor is een festival voor avontuurlijke muziek. Centraal staat innovatieve muziek op de scheidslijn waar jazz, pop en gecomponeerde muziek samenkomen. Rumor wordt op onregelmatige basis georganiseerd in Utrecht. De gebruikelijke formule voor een Rumor avond is: drie concerten op drie locaties, voor één prijs. Deze keer is er een concert in EKKO, een in RASA en een in ACU.
EKKO: Selvhenter
Selvhenter, een kwintet dat uit louter vrouwen bestaat, maakt deel uit van de bruisende underground scene in Kopenhagen. Met een gecontroleerde muzikale uitbarsting van twee drumstellen en een trombone, een viool en een alt saxofoon, rebelleren ze tegen rationalisme en de homogeniteit van de verzorgingsstaat. Ze laten ons zien dat passie niet alleen tot uiting kan komen in zang, maar ook heel duidelijk kan doorklinken in collectieve instrumentale muziek. De band haalt haar inspiratie uit rock- en geïmproviseerde muziek, maar ook uit percussie muziek uit Afrika en Zuidoost-Azië, en moderne, minimalistische composities. Met hun muziek creëren de twee drummers sterke, poliritmische patronen. Tegelijkertijd ontstaan er door de blazers en viool eenvoudige melodiepatronen. Daarnaast maken zowel de saxofoon als de trombone en de viool vaak gebruik van effect pedalen om hun geluid te vervormen en te manipuleren. Het resultaat is mooi, agressief en heel geschikt om op te dansen. De live concerten van Selvhenter zijn altijd bijzonder, geconcentreerd en zeer intens.
RASA: Luciano Berio’s Sequenza’s
Tussen 1958 en 2002 was een Italiaanse componist genaamd Luciano Berio bezig met het componeren van zijn zogenaamde Sequenza’s. Allen stukken voor solo instrumenten waarin het instrument en haar muzikant tot hun uiterste mogelijkheden worden gedreven (ook wel extended technique genoemd). Welk instrumentarium bespeeld zal worden is nog niet bekend maar boeiend wordt het zonder twijfel.
ACU: Zs
Berio en Zs lijken op het eerste gehoor geenszins op elkaar, maar er is een bindende factor. Expirimenteel, Avant-Garde, dat kun je zeggen. Genre’s die critici eraan toekennen zijn onder andere no-wave, brutal-prog, and post-minimalist, waar Berio toch echt klassiek is. Wat hun doel echt samenvat volgens eigen zeggen is dit:
‘Making music that challenges the physical and mental limitations of both performer and listener. Manipulating extended technique, unique instrumental synthesis, and near telepathic communication.’ Ah, het gebruik van Extended Techniques, dat is het dus.
