Wegens een gebroken voet van de drummer van CHIEF kan dit concert helaas niet doorgaan.
Heb je al een kaartje gekocht via de website?
Je hoeft geen actie te ondernemen, je geld wordt automatisch teruggestort door Paylogic. Dit kan een aantal werkdagen duren.
Heb je een kaartje gekocht via Plato of hier aan de kassa?
Stuur je kaartje naar ons op t.a.v. Sandra met je gegevens en bankrekeningnummer. Je geld wordt dan zsm terug gestort.
Op Last.fm worden ze gescrobbled als de Kaiser Chiefs, maar dat is toch echt niet correct. Chief is op bijna geen enkele wijze met de Britse spring-rock te vergelijken. Goed, het zijn beide bands en ze maken muziek, maar daar houdt het ook wel op. Chief is een Amerikaans kwartet dat bestaat uit Evan Koga (zang/gitaar), Danny en Michael Fujikawa (zang/gitaar en drums respectievelijk) en Mike Moonves (basgitaar). Nadat de heren hun studie in New York hadden afgerond zijn ze huiswaarts gekeerd richting de westkust van de VS. Toeval of niet, maar Californië past een stuk beter bij hun geluid dan de oostkust.
Vanaf de opener tot aan de laatste noten weerklinken er zonnige noten door de muziek op Modern Rituals heen. Klanken die je doen denken aan The Beach Boys, Fleet Foxes, Band of Horses en Love. In ‘The Minute I Saw It’ staan riedelgitaartjes op, wordt de samenzang ingezet en wordt de beachfolk voor je uitgerold. Pakkende liedjes die het van een swingende melodie moeten hebben en van de samenzang. ‘Nothing’s Wrong’ is een pure kruisbestuiving tussen The Beach Boys en de Fleet Foxes. In ‘Wait For You’ komt Neil Young nog even om de hoek kijken. De eerste tracks van het viertal lijken gemaatstaafd op feel-good rock in een relaxte muzikale omgeving. Dit terwijl de bezongen onderwerpen niet altijd even rooskleurig zijn, zoals liefdesverdriet en mislukte verliefdheden. Later, in ‘Breaking Walls’ wordt de zang wat dieper en de sfeer melancholischer. De echo van The Verve weerklinkt in het lage tempo van ‘In The Valley’. Wat niet wil zeggen dat de melodie en de harmonie verloren gaat, dit zijn de elementen die gedurende de hele plaat de kop op steken.
Grammy-winnende producer Emery Dobyns nam in Los Angeles plaats achter de knoppen en zorgde voor een gebalanceerd geluid. Niet te clean, maar ook niet te groezelig. Een waas van vervlogen tijden hangen over de liedjes heen, wat het net dat beetje extra geeft. Domino Records heeft een slimme keuze gemaakt deze heren te laten tekenen zonder dat ze genoeg materiaal hadden voor een album. Chief levert een zeer bevredigende debuutplaat af: wat is het toch een heerlijk jaar voor folk!
