Indiefolk met magisch wegdroom-effect en troostrijke teksten.
Wie Kevin Morby ooit live zag spelen heeft misschien wel al onbewust kennis gemaakt met Hand Habits. Als gitarist van Morby’s band schudden Meg Duffy – want dat is hun echte naam – stoïcijns kijkend doch moeiteloos de solo’s uit hun mouw, om daarna het publiek overdonderd achter te laten. In hun soloproject gooien zij het over een ietwat andere boeg: als Hand Habits combineren Duffy hun krachten op gitaar met songschrijfkunsten waarin het ondefinieerbare in een liedje wordt geprobeerd te vatten. Het resultaat? Dromerige indiefolk die je meevoert naar zomerse weiden, of dat schaduwpunt onder een enorme eik uitkijkend, over een grote stad. Eerder dit jaar verscheen haar tweede langspeler placeholder, een plaat vol troostrijke nummers over vertrouwen, vergeving en menselijke relaties, die ook wel eens ragt. Het effect daarvan? Ieder moment kun je ontwaken voor de genialiteit van Meg Duffy. Aanschouw het in intieme setting in de Kromme Haring met een zomers biertje, waar deze muziek nog beter tot haar recht komt. Nu maar hopen dat het daadwerkelijk een beetje warm wordt.
De onvoorwaardelijk liefdevolle indiefolk van la loye is zowel subtiel als gelaagd. Met bijna fluisterende zang en donkere instrumentatie vormt de band een intieme sfeer waarin de persoonlijke teksten van songwriter Lieke Heusinkveld over de angst van opgroeien en de kunst van het alleen zijn voorop staan.
Bij Brewpub De Kromme Haring kan zowel met pin als contant betaald worden.
