DE OFFICIËLE AFTERPARTY VAN DE DAG WAAROP DE LIEFDE VOOR MUZIEK SAMEN GEVIERD WORDT.
Op 13 april is het weer Record Store Day, de dag waarop de liefde voor muziek in het algemeen en vinyl in het bijzonder wordt gevierd in talloze onafhankelijke platenzaken. PLATO & EKKO organiseren ook dit jaar weer de afterparty, met een avondvullend en mooi programma dat tot diep in de nacht doorgaat.
YĪN YĪN
Dit duo bestaande uit Kees Berkers en Yves Lennertz gelooft niet alleen in oosterse muziek, maar ook in oosterse wijsheid. Zo graven ze naast in de krochten van hun brein ook in de platenbakken op zoek naar vergeten thaifunk, disco en city pop. Daardoor zou je ze met hun instrumentale, zweverige gitaarloopjes al het Nederlandse antwoord op Kikagaku Moyo en Khruangbin kunnen noemen, maar dat heb je niet van ons. Op debuutmixtape Pingpxng is er geen Yang nodig voor balans, maar trekken de tegenovergestelde krachten elkaar juist aan. En dat blijkt te werken: dubbelaar Dion Ysiusk slaat in als een bom, en de band staat dit jaar op ieder denkbaar festival dat dansen hoog in het vaandel heeft.
Borokov Borokov
Denk Kraftwerk. Denk Hot Chip. Maar dan met een charmante Vlaamse tongval, een stapel acid synths en geen enkele serieux. Borokov Borokov maakt trippy geekwave die precies aflevert wat songtitels als Heeft Iemand De Kinderen Gezien, Los Bollen Vier en Dit Is Het Laatste Lied suggereren: lekker dansen, heupjes los, één worden met de mensen. Wodka-Fristi in je linkerhand, opblaaseenhoorn in je rechter. Gewoon even spontaan jezelf, de boel de boel. Misschien vorm je dan wel de inspiratie voor het vervolg op Dansende Mensen, sleutelsong van Borokov Borokov. Niet te verwarren met Belgisch balkan-collectief Borokov, overigens.
The Visual
Het omver schoppen van hokjes is een specialiteit van het Amsterdamse The Visual. Wat begon als melancholisch indie-duo, is inmiddels uitgegroeid tot een drietal dat de uitersten van het genre verkent. Zo kan het trio je van ingetogen The xx-electronica naar expressieve gitaarpop met strijkers à la Luwten voeren. Nu nog met een aantal sterke singles, maar binnenkort met een volledig debuutalbum (Moments of Being). En zo vrij van geest als de muziek, zijn ook de thema’s die worden aangekaart: inmiddels archaïsche ideeën over gender, geaardheid en menselijke relaties worden door deze band platgewalst. Een show voor uw dagelijkse dosis wokeness.
A.M. Sam
West Coast gitaarriffs, door Lou Reed geïnspireerde vocalen, en al het coole binnen het indie/rock genre – van pianopop tot rock ‘n’ roll-achtig gerammel – vormen de formule van A.M. Sam, een band onder leiding van Sam Solo, die eerder al binnen San Dollar en Clean Pete als bandlid zijn strepen verdiende. Met een veelbelovende gigs en nieuw werk in de pijpleiding is dit een next best indie thing om in de gaten te houden!
Niko
“Myself”, de nieuwe single van Niko is dansbaar met een fijn stukje gitaarwerk. Leden van Taymir, F en Soul Sister Dance Revolution vormen deze nauwelijks peilbare band. Is het indie? Is het funk? Misschien jizzjazz? Of toch gewoon electro? Wat maakt het ook uit, het is rauw, puntig en ongewassen. Net als dat snorretje dat onder de neus van frontman Nik van den Berg prijkt. Precies zoals we ons verse nieuwe indiebandje willen.
