Vijf zolderkamers, miljoenen ideeën en een boot in een vervuilde industriegracht. Dat zijn de belangrijkste ingrediënten voor de debuutplaat van Krach. De band rond frontman Reinier van den Haak (gitarist Roosbeef) had gelukkig een helder idee voor ogen: vuige gitaarrock met technosynthesizers, blasfemische beats en hijgende hypno-vocalen, oftewel kinetische rock.
Het bijzondere bij Krach is echter dat de bandleden hun mosterd halen bij wel erg uiteenlopende Abrahams. Waar de één in het weekend het liefst in zijn woonkamer de meest vuige rock produceert, staat de ander te stampen op een heftig dancefeest en maakt een derde de podia onveilig met hyperactieve synthesizerherrie. Een hevig ontvlambare situatie, maar toen een jaar geleden werd besloten de debuutplaat op te nemen bleek het uitzonderlijk lekker te werken.
Het geluid van Krach wordt gekenmerkt door een rauwe sound met een dansbare techno-insteek. Vuige gitaarrock met techno-synthesizers, blasfemische beats en hijgende hypno-vocalen: alsof Jack White behoorlijk agressief toegetakeld wordt door de heren van Millionaire, terwijl Soulwax met een zweepje in de aanslag toe staat te kijken.
