‘Lemniscate’ van Yannick Verhoeven

Met Lemniscate presenteert Yannick Verhoeven het vervolg op zijn expositie Enchantement. Voor deze nieuwe mix van lichtinstallatie, object en drukwerk liet Verhoeven zich inspireren door Nadja (1928), de roman waarmee de Franse schrijver en dichter André Breton het surrealisme probeerde te duiden. Vergelijkbaar met deze literatuur is het werk van Verhoeven dromerig, kleurrijk en speels, en zweeft het ergens tussen droom en werkelijkheid.

Verhoeven verkende de methodes van Breton en andere surrealisten eerder al in muzikale vorm, en doet dat nu ook visueel. Gebruikmakend van elementen uit boeken, magazines en internet combineren zijn collages het onwaarschijnlijke, waarmee hij de ogenschijnlijk willekeurige combinatie van divers beeld van een geheel eigen context voorziet. Het eindresultaat is een volledig nieuw werk, dat voor deze expositie is gedigitaliseerd en gedrukt.

Vervreemdende elementen uit de realiteit komen terug in een nieuwe verrassende context, met een betekenis die enkel kan worden ontleend aan de interpretatie en het associatieveld van de bezoeker. Het is niet opmerkelijk dat het surrealisme Verhoeven inspireert; Lemniscate is de verbeelding van de droomwereld, het onwaarschijnlijke en het betoverende, en biedt een ontsnapping uit de kille realiteit.

De naam Lemniscate is gekozen naar aanleiding van een muziekstuk dat Verhoeven heeft opgenomen met de Franse dichter Maud Sztern. Dat stuk is te nu beluisteren op zijn nieuwe album Nadja, uitgebracht in september in samenwerking met Intercept Records. Op dit album verkent Verhoeven electro, afrobeat en nu-jazz en werkt hij samen met artiesten uit Sierra Leone, Oeganda en Frankrijk.